Σ’ ένα από τα πρώτα σημειώματά μας-εδώ κι ένα χρόνο- βάζαμε το ερώτημα κατά πόσο η λεγόμενη «Ελληνική Τηλεόραση» είναι πράγματι ελληνική.
Κι ακριβώς αυτή την ελληνικότητά της αμφισβητούσαμε –και εξακολουθούμε βεβαίως να αμφισβητούμε- σημειώνοντας το απαράδεκτο γεγονός οι ειδήσεις να λογοκρίνονται, η αλήθεια συχνά να διαστρεβλώνεται και η Αντιπολίτευση να μην έχει ένα τηλεοπτικό βήμα να αναπτύσσει τις απόψεις της πάνω σε καίρια και καυτά θέματα της ελληνικής ζωής…
Ύστερα από όλα αυτά πως μπορεί κανείς, έτσι απλά και αβασάνιστα, να την χαρακτηρίσει ελληνική;
Σήμερα θα προσθέσουμε κι έναν άλλο λόγο αμφισβήτησης της ελληνικότητας της τηλεόρασης. Την υπερβολικά μεγάλη αναλογία των ξένων τηλεοπτικών προγραμμάτων που προβάλλει σε σχέση με τα ελληνικά. Και αυτά που εισάγει, δεν είναι, πάντα, τα καλύτερα…
Πριν από μερικούς μήνες μας δηλώθηκε από τον Γεν. Διευθυντή κ. Χόνδρο ότι η προηγούμενη Γεν. Διεύθυνση είχε εισαγάγει εάν υπερβολικά τεράστιο αριθμό κινηματογραφικών ταινιών για τηλεόραση, [150-200 περίπου], και φυσικά η ΕΡΤ πλήρωσε συνάλλαγμα γι’ αυτές…
Κατά συνέπεια θα προβληθούν… Καλές, κακές, ασήμαντες…
Βέβαια, γεννιέται το ερώτημα με ποιο δικαίωμα η οποιαδήποτε Γεν. Διεύθυνση της ΕΡΤ μπορεί να αγοράζει έτσι «τσουβαληδόν» τόσες πολλές ταινίες, να ξοδεύει χρήματα και να δεσμεύει κατά ένα τρόπο την επόμενη Γεν. Διεύθυνση να τις προβάλλει…
Με ποιο δικαίωμα δηλαδή καθορίζει το τηλεοπτικό πρόγραμμα για τρία και τέσσερα χρόνια [εκτός βεβαίως αν ήταν τόσο πολύ αισιόδοξη για την… μακροημέρευσή της στην Αγ. Παρασκευή- μια αισιοδοξία που πάντως απεδείχθη φρούδα].
Ένα αξιόλογο ξένο πρόγραμμα άρχισε τελευταία να προβάλλει η ΕΡΤ κάθε Παρασκευή στις 8.30’ . Είναι το «Μπένυ Χιλ Σώου» φυσικά με τον Άγγλο ηθοποιό Μπένυ Χιλ.
Είναι ένα χιουμοριστικό, σατιρικό πρόγραμμα που άρεσε, ιδιαίτερα στην Αγγλία…
Δεν θα είχαμε λοιπόν καμιά αντίρρηση να δούμε αυτό το πρόγραμμα αν… Αν η ελληνική τηλεόραση είχε ένα τουλάχιστον ελληνικό πρόγραμμα ανάλογο με το αγγλικό «Μπένυ χιλ Σώου».
Γιατί, μην το ξεχνάμε, το χιούμορ και η σάτιρα έχουν άμεση σχέση με την ψυχολογία του θεατή μιας χώρας κι με τα συμβαίνοντα σ΄ αυτήν.
Σατιρίζεις τον περίγυρό σου, τα πρόσωπα της δικής σου δημόσιας ζωής, τα καλά και τα άσχημα της χώρας σου…
Η προβολή αυτής της αξιόλογης εκπομπής μας έβαλε σε θλιβερές σκέψεις και μας υπογράμμισε την έλλειψη ελληνικής σατιρικής εκπομπής από την τηλεόραση…
Και να σκεφτείτε ότι εδώ είναι η πατρίδα του Αριστοφάνη…
Τι άλλο να πει κανείς…
Τι άλλο να γράψει;
ΧΡΗΣΤΟΣ Β. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«ΕΞΟΡΜΗΣΗ» 66 08/07/1979
