«ΤΩΝ ΑΦΑΝΩΝ…» Με τον τίτλο αυτό η ΕΡΤ παρουσίασε μια
εκπομπή-αφιέρωμα στο λαμπρό Έπος του Πολυτεχνείου. Έλαβαν μέρος εκπρόσωποι των
κομμάτων που είχαν υποδείξει τα ίδια, ένας εκδότης και ο Αναπληρωτής Γενικός
Διευθυντής της ΕΡΤ κ. Γ. Στεφανάκης ως συντονιστής.
Ήταν μια εκπομπή που σαφώς μας ξάφνιασε. Γιατί ήταν μια
εκπομπή χωρίς λογοκρισία και χωρίς τα συχνά διαστρεβλωμένα «συμπεράσματα» του
τέλους.
Καθένας μίλησε και ελεύθερα και αρκετά. Το δε φιλμ από τον
δοτό «Πρωθυπουργό» μας ξαναθύμισε την φριχτή εκείνη νύχτα που το πρωτοείδαμε,
όταν τα νιάτα μας χαρακτηριζόντουσαν «συνοδοιπόροι και εχθροί του Έθνους»…
Ξαναθυμηθήκαμε μπροστά σε πόση αθλιότητα και πόση διαστροφή
είχαμε βρεθεί τη νύχτα εκείνη που η τηλεόραση μας έδειχνε τον «ηγέτη»…
Σωστή, λοιπόν, η εκπομπή και θα την χειροκροτούσαμε αν δεν
μας εμπόδιζε σ’ αυτό η μέχρι σήμερα ιστορία της ΕΡΤ.
Μια ιστορία που δεν κρύβει καμιά φροντίδα και καμιά αγάπη
για τα νιάτα.
Φροντίδα και αγάπη και σεβασμό -προσθέτουμε- που θα
εκφραζόντουσαν με μια εκπομπή για τα νιάτα.
Το γράφαμε και πέρυσι στις 18 Ιούνη αρχίζοντας την
συνεργασία μας με την «ΕΞΟΡΜΗΣΗ». «Σε καμιά ώρα της ελληνικής τηλεόρασης δεν
φιλοξενείται μια εκπομπή για τα νιάτα. Μια εκπομπή που να φτιάχνεται από τα
νιάτα για τα νιάτα. Ένα ελεύθερο, ανεξάρτητο, αλογόκριτο βήμα για τα νιάτα μας.
Τα εργαζόμενα, τα σπουδάζοντα, τα πασχίζοντα νιάτα μας.
»Τα νιάτα μας, φοβάμαι, πως υπάρχουν στους δεκάρικους λόγους
μερικών κυρίων. Είναι τότε που καθαρίζουν το λαρύγγι τους ξεροβήχοντας, φοράνε
τα γυαλιά της «πνευματικότητάς» τους, και τελικά ορθώνοντας τη ράχη του
καθωσπρεπισμού τους, μιλούν για:»Τα νιάτα μας, η χρυσή ελπίς του Έθνους μας…Το
αύριον της υπερηφάνου φυλής μας…»
»Μ’ άλλα λόγια τα νιάτα προσφέρονται για δεκάρικους λόγους,
αλλά σε αυτά δεν δίνεται ποτέ ο λόγος… Δεν τους προσφέρεται ένα τηλεοπτικό
βήμα…Να μιλήσουν, να συζητήσουν, να φωνάξουν, αν χρειαστεί, τα προβλήματά τους,
τις αγωνίες τους, τις έγνοιες τους, τα όνειρά τους…Να πάρουν θέση, να πουν την
γνώμη τους, να σχολιάσουν τα λόγια και τα έργα των μεγάλων. Αυτών που
καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την δική τους ύπαρξη, το δικό τους το μέλλον…
»Όλοι λίγο-πολύ έχουν την «μερίδα» τους στην τηλεόραση. Τα
νιάτα είναι απόντα, αποκλεισμένα, βουβά… Είναι σε καραντίνα…Ερήμην αυτών
σχεδιάζουμε εμείς οι μεγάλοι το άμεσο και το μακρινό μέλλον… Ερήμην των
αυριανών πολιτών αυτής της χώρας…»
Μόνη εξαίρεση η προχθεσινή εκπομπή.
Το θέμα είναι, θα αποτελέσει αυτή η εκπομπή την αρχή μιας
κάποιας αλλαγής ή θα μείνει στην ιστορία της ΕΡΤ μια εξαίρεση; Μια επετειακή
εκπομπή και τίποτα άλλο;
Γιατί, μην το ξεχνάμε, στις πέντε χιλιάδες και πλέον ώρες
τηλεοπτικού προγράμματος που εκπέμπουν σ’ ένα χρόνο η ΕΡΤ και η ΥΕΝΕΔ, μια
εκπομπή σαν την προχθεσινή, είναι μια σταγόνα στον κενό. Και αυτή δεν φτάνει…
ΧΡΗΣΤΟΣ Β. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
