Το έχουμε ξαναγράψει. Το γράφουμε και σήμερα. Με καινούργια αφορμή.
Άλλωστε όσο η ελληνική τηλεόραση θα εξακολουθεί να κάνει σοβαρά λάθη και συχνά σοβαρότατες παραλήψεις, εμείς θα δίνουμε την μάχη μας, από αυτό το πόστο. Με την αμυδρή ελπίδα ότι ίσως κάτι αλλάξει. Ότι ίσως κάτι διορθωθεί.
Γράφουμε σήμερα, όχι για τα έργα της τηλεόρασης, αλλά για τις παραλήψεις της. Παραλήψεις που έρχονται σε κατάφωρη αντίθεση τόσο με το Σύνταγμα όσο και με τον ιδρυτικό της νόμο.
Η ΕΡΤ οφείλει να ενημερώνει τον ελληνικό λαό.
Η ΕΡΤ οφείλει να εκφράζει την θέληση, την γνώμη και τις επιθυμίες του ελληνικού λαού.
Οφείλει. Ναι. Μα το πράττει; Ενημερώνει σωστά; Αντικειμενικά; Δίκαια; Εκφράζει την θέληση, την γνώμη και τις επιθυμίες του ελληνικού λαού;
Αντί να απαντήσουμε, ας δούμε την θέση και την στάση της απέναντι σ’ ένα μεγάλο και σοβαρό γεγονός. Την εκλογή, δηλαδή, Προέδρου Δημοκρατίας.
Εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι η στάση της ΕΡΤ ήταν παθητική και αρκέστηκε στην προφορική είδηση-χωρίς εικόνα- μέσα από το στούντιό της.
Όμως ξέρουν πολύ καλά οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι ότι η είδηση δεν βγαίνει μέσα από το στούντιο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση βγαίνει μέσα από την Βουλή. Εκεί είναι ο τόπος των γεγονότων. Εκεί είναι η πηγή των ειδήσεων. Και τέλος προς τα εκεί είναι στραμμένα τα βλέμματα και το ενδιαφέρον του ελληνικού λαού.
Όλοι κοιτάζουμε, τις μέρες αυτές, προς την Βουλή των Ελλήνων. Όλοι, εκτός της ΕΡΤ… Και είναι προς τιμή της ΥΕΝΕΔ που μόνη εκείνη – κι ας μην είναι η επίσημη ελληνική τηλεόραση- κάλυψε κατά ένα τρόπο το θέμα με συνέντευξη του Προέδρου της Βουλής.
Η ΕΡΤ απούσα…Απούσα και από τους δρόμους της Αθήνας . Απούσα και από την ελληνική ύπαιθρο. Όπου έπρεπε τις μέρες αυτές να πιάσει τον παλμό των γεγονότων. Να στείλει όλα της τα συνεργεία, ακόμη και ιδιωτικά να νοικιάσει, και να μας δώσει κατά τρόπο άψογο και αντικειμενικό την θέση του ελληνικού λαού απέναντι στο πελώριο αυτό θέμα της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας.
Έπρεπε να κάνει έρευνα η τηλεόραση. Έρευνα απ’ άκρη σ’ άκρη σ’ όλη την Ελλάδα. Να δούμε, να μάθουμε, ν’ ακούσουμε πως αντιδρά, πως τοποθετείται ο ελληνικός λαός. Ποιον εγκρίνει. Ποιον όχι. Και σε ποιο ποσοστό.
Για άλλη μια φορά προτιμήθηκε η παθητική στάση. Η ξερή είδηση. Για άλλη μια φορά προτιμήθηκε το σκοτάδι.
Μα είναι σωστή τηλεόραση αυτή; Δημοκρατική;
Πολύ φοβόμαστε ότι δεν είναι ούτε καν τηλεόραση…
ΧΡΗΣΤΟΣ Β. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«ΕΞΟΡΜΗΣΗ» 109 04/05/1980
