Αργόσχολοι, τεμπέληδες, ξοφλημένοι, καιροσκόποι, ατάλαντοι, αποτυχημένοι στις μέρες μας, μ’ ένα όνειρο ζούνε, με μια «φιλοδοξία», μ’ ένα στόχο: Να πάρουν μια εκπομπή στην τηλεόραση.
Θα μου πείτε. Με ποια προσόντα; Μα με όλα αυτά που πιο πάνω σας αράδιασα. Γιατί, στον ελληνικό χώρο, συχνά περνιούνται για προσόντα όλα όσα συνθέτουν την αποτυχία και την ασχετοσύνη.
Άλλωστε, όσο πιο άσχετος είσαι, τόσο και πιο θρασύς γίνεσαι. Και όσο πιο θρασύς φαίνεσαι, τόσο πιο σπουδαίος και ειδικός περνιέσαι…
Αλίμονο αν έχεις γνώσεις, σπουδές, ταλέντο…
Γιατί κοντά σε αυτά θα έχεις και αξιοπρέπεια και σεμνότητα.
Και τότε γρήγορα θα μάθεις πως σε αυτόν τον τόπο, οι γνώσεις, οι σπουδές και το ταλέντο αποτελούν «κόκκινο πανί» για τα ζώα της αμάθειας και της εμπάθειας. Θα σου κηρύξουν τον πόλεμο και δεν θα σ’ αφήσουν «σε χλωρό κλαρί» από φόβο μπας και τους πάρεις την θέση ή την εκπομπή που – το ξέρουν- ανάξια κατέχουν.
Κι ακόμα η δική σου αξιοπρέπεια και η δική σου σεμνότητα δεν θα σου επιτρέψουν ποτέ να χρησιμοποιήσεις την «μέθοδο» της συναλλαγής και του ρουσφετιού.
Μα χωρίς συναλλαγή- και υπάρχουν πολλές μορφές συναλλαγής- και χωρίς ρουσφέτι πολύ φοβούμαι ότι θα μένεις πάντα «εκτός νυμφώνος»… Και συ θα βλέπεις να χάνονται άδικα τα νιάτα σου , οι γνώσεις σου και το μεράκι σου. Κι εμείς θα βλέπουμε τα όσα – εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων- βλέπουμε κάθε βράδυ στην τηλεόρασή μας και κάθε μέρα σε κάθε, σχεδόν, βήμα μας…
Αλλά που θα πάει η κατάσταση; Για πόσο καιρό ακόμα θα δεχόμαστε κάθε βράδυ, μέσα στο ίδιο μας το σπίτι, από την τηλεόραση που εμείς πληρώνουμε και συντηρούμε, την μια προσβολή μετά την άλλη;
Μέχρι πότε θα γινόμαστε θεατές των πιο ηλίθιων κατασκευασμάτων, είτε λέγονται εκπομπές ειδήσεων, είτε λέγονται εκπομπές ενημέρωσης ή ψυχαγωγίας ή ό,τι άλλο;
Μέχρι πότε θα βλέπουμε τους επιτήδειους να λεηλατούν οικονομικά και πνευματικά την ελληνική τηλεόραση;
Μέχρι πότε οι στρουμπουλές κυρίες, οι νεάζουσες γιαγιές, και οι κύριοι με το περισπούδαστο ύφος θα βεβηλώνουν το οικογενειακό μας άσυλο;
Θα προσβάλουν την νοημοσύνη μας και θα «διαπαιδαγωγούν» με τον χειρότερο τρόπο τα παιδιά μας;
Μέχρι πότε, όλες αυτές οι αθλιότητες;
ΧΡΗΣΤΟΣ Β. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«ΕΞΟΡΜΗΣΗ» 95 27/01/1980
